امانتی که حضرت زهرا به آیت‌ الله‌ بهجت داد

صحن عقیله بنی هاشم یکی از پروژه‌های ستاد بازسازی عتبات عالیات در کربلای معلی است و هم اکنون کارهای تحقیقاتی آن در حال انجام است اما حکایت ساخت این صحن توسط مردم ایران جذاب است.

صحن عقیله بنی هاشم یکی از پروژه هایی است که در راستای طرح توسعه اعتاب مقدسه قرار است از چند ماه آینده توسط ستاد بازسازی عتبات عالیات در کربلا مراحل اجرایی آن آغاز شود.

رئیس ستاد بارسازی عتبات عالیات در خصوص حکمت نامگذاری این طرح با نام صحن عقیله بنی هاشم به خبرنگار فارس گفت: از آنجا که قرار است تل زینبیه در این طرح قرار گیرد بنابراین تصمیم بر این شد که نام این صحن با عنوان صحن عقیله بنی هاشم نامگذاری شود.

اما انجام این طرح توسط مردم ایران حکایت معنوی دیگری دارد که نشان از ارادت و تمایل ایرانیان به اهل بیت(ع) است.

پلارک ادامه داد: شیخ عبدالمهدی تولیت حرم امام حسین(ع) در روز انعقاد قرارداد این طرح و سپردن آن به ایرانیان برای انجام این پروژه خاطره ای را تعریف کرد که شنیدن آن خالی از لطف نیست.

وی ادامه داد: قرار بود جلسه در روز انعقاد قرارداد ساعت ۱۴ برگزار شود بعد از شروع جلسه شیخ عبدالمهدی خاطره ای را از چند ساعت قبل از شروع جلسه تعریف کرد، به گفته تولیت حرم امام حسین(ع) ساعت ۱۱ روز انعقاد قرارداد یکی از روحانیون بزرگ لبنان طی تماسی با وی می گوید من خوابی دیده ام و می خواهم آن را بازگو کنم: « در عالم رویا دیدم که امام حسین(ع) و آیت الله بهجت(ره) از قسمت باب القبله به سمت داخل حرم امام حسین(ع) حرکت می کنند و مردم زیادی نیز جمع شده اند در مقابل در باب القبله، حضرت فاطمه زهرا(س) یک طفل را در بغل داشتند و از حرم خارج می شدند، زمانیکه به امام حسین(ع) و آیت الله بهجت(ره) رسیدند حضرت فاطمه (س) آن طفل را به آیت الله بهجت(ره) دادند و فرمودند: این طفل را من به امانت به شما می سپارم.»

وی افزود: به این ترتیب ساخت صحن عقیله بنی هاشم روزی مردم ایران شد و توفیق بزرگی است که امیدوار هستیم بتوانیم به خوبی آن را انجام دهیم.

وقتی آب شرمنده علمدار کربلا می شود

محمد جواد گل محمدی مدیر پروژه ستاد بازسازی عتبات عالیات در گفت و گو با فارس به کربلای معلی گفت: چند سال گذشته تحقیقاتی در مورد جهت حرکت آب در کربلا انجام دادیم و متوجه شدیم که جهت حرکت آب در تمام شهر کربلا از سوی حرم امام حسین(ع) به سمت حرم حضرت ابوالفضل(ع) است و کلیت مسیر حرکت آب به این ترتیب است اما در این میان تنها در یک مسیر جهت حرکت آب تغییر می کند.

وی ادامه می دهد: در بین حرم حضرت ابوالفضل(ع) و حرم امام حسین(ع) یا همان بین الحرمین مسیر حرکت آب تغییر می کند و بر عکس مسیر حرکت آب در شهر کربلا از سوی حرم علمدار کربلا به سوی حرم امام حسین(ع) آب در جریان است که می توان آن را یک معجزه دانست.

گل محمدی همچنین به سطح بالای آب در کربلا و در زیر زمین حرم حضرت ابوالفضل(ع) اشاره کرد و گفت: در گذشته سطح آب در حرم حضرت ابوالفضل(ع) آنقدر بالا آمده بود که از درز سنگ های حرم هم آب بیرون می آمد و با توجه به اینکه

آب برای ساختمان مضر است و باعث پوسیدگی و در نهایت تخریب بنا می شود و به همین دلیل اقداماتی را انجام دادیم تا آب باعث تخریب بنا نشود.

وی تصریح کرد: آبی که در حرم حضرت ابوالفضل(ع) است و آبی که در بیرون از حرم وجود دارد را با هم آزمایش کردیم و متوجه شدیم که اتفاق خاصی افتاده است آبی که در بیرون از حرم جریان دارد آمونیاک داشت که نشان دهنده وجود فاضلاب شهری در این آب است اما آب داخل سرداب حرم مطهر کاملا پاک بود و هیچ گونه آلودگی نداشت و این جز معجزه نمی تواند نام دیگری داشته باشد.